وقتی از جمال عبدالناصر سؤال کردند چرا به جنگ با اسرائیل ادامه ندادی گفت، بی خود خودتان را گول نزنید برای شکست اسرائیل اول باید آمریکا را شکست داد، آیا قدرت آن را دارید؟ بی خود سعی نکنید که در اثر جنگ بی حاصل، مردم کشورم زیر تحریم، گرانی و فقرکمر خم کنند...

ناو  هواپیمابر آمریکاتاثیر درجنگ  عراق 26-117
مصیبت فاو
برای ارتشیان که آکادمیک دیده بودند دستی درمطالعات وطرح وعملیات واطلاعات داشتند، تعجب انگیز بود که این چه گونه مدیریت جنگی  است که پس از شهادت سرلشگر فلاحی درجبهه ها مستقر گردیده که
ستاد ارتش هیچ کاره حتی سرهنگ سهرابی رییس ستاد ارتش  جرات نداشت برود بگوید عملیات بدر قتلگاه است
فرمانده جنگ رفسنجانی ازخودمسیولیت رادور کردپس پرده چه بودایااوهم چنین جراتی نداشت؟
درسال هفتم و هشتم جنگ باان همه بحران،این چه تفکری بودوباچه براوردی بودکه میخواستند افسران ارشد باتجربه را ازارتش حذف وبیرون کنند که اگر دراین کارخطرناک موفق میشدند عراق تاکرمانشاه واهواز پیش می آمد باسروان وستوان دوره عالی رسته ای ندیده چطور میخواستند این ریسک خطرناک  پرابهام و مخرب وویران کننده  رااجراکنند
درست دران اوج جنگ که مردم زیربمب وموشک دست وپا میزدند،
درعقبه جنگ تندروان که جرات حضوردرجبهه رانداشتند به بهانه حجاب اجباری، زن و فرزندان مردم را بخاطر یک دستمال سروچهارتارموی یاپوشیدن شلوارلی کتک می‌زددند و باگارد موکت بری بزنان ودختران حمله ازناحیه پا وران مجروح میکردند
طبیعیست هنگامیکه آن تعداد افسر لایق رابدون بررسی درسال 57 تیرباران کردندو16000نفرمتخصص راظرف کمتراز یکسال پاکسازی ، نتیجه این شد
میگویند سال اول جنگ ارتش نتوانست جلو پیشروی ارتش عراق را بگیرد درحالیکه طرح درست ارتش موجب شدمادرسال اول 200نفر اسیر بدهیم سال آخرجنگ 21000نفرپس معلوم است ارتش با همان زخمی که درسال57و58 بآوزده بودند،بازباقیمانده آن ارتش، طبق مکانیزم جنگ را طبق ذات خود مدیریت کرد که فقط 200نفراسیرشدندودرمقابل، درعرض شش روز مانع پیشروی عراق شده ومتوقفش کردیعنی ناکام نمودهدف عراق اهواز وابادان بوداین آمار بیش از21000نفرفقط مربوط به آخر جنگ است که مدیریت باارتش نبودسکان دردست روحانیون بودوسپاه مجری وطراح جنگ  وحدت نبود موازی کاری واختلاف پشت نیروهارا شکسته بود تجهیزات نبود هواپیما نبودنیروهوایی 65هواپیما داشت
ازچه کس باید پرسید که  چرابصورت مبهم جبهه را بشمال کشاندند واین فاجعه دودش بچشم میهن رفت وشعله ازاین عمل مبهم بلند شد
ازکی بایدپرسید که دربدترین شرایط جنگ طبق چه محاسبه ای در25فروردین 67باقایق تندرومین درمسیر ناو سامویل بی رابرتز آمریکا قرارداد وامریکاراکه بناوهایش حساس بود برای بار دوم توسط ایرانیها تحریک شد وبااولتیماتوم امریکابود،که عراق ازفرصت سود جست وبفاو حمله کرد آیا این عمل که سبب شد همزمان دچار تنش سیاسی شده وپس ازان عراق فاورا بگیردوامریکا روز بعددردریا بما حمله وسیع کندوازان پس دورتکهای ما به دورشکستها تبدیل شود مشکوک نیست

طبیعیست که مدیریت وقتی چنین باشد ناتوان ترین دشمن بکشور ضربه میزند

گرچه هرکس درگوشه ای قلمی بدست گرفته وارتش را نشانه اما جنگ حساب کتاب دارد درکشور ما حساب وکتاب ازدست رفته بود هرکس ساز خودرا میزد تقصیر کسی نبود برنامه نبود 8سال جنگ شبانه روزی تجهیزاتی برای کشور نمانده بود نفر باگوشت وپوست واستخوان باید بجنگ توپ وتانک وشیمیایی برود
غذای کالری دارهم نخورد

امار هست که محصلین درجبهه شهیدشدند از آنها  که داستان حسین فهمیده وکتاب (دا)رابصورت رمان بزرگ کردند، کودکان رابه جبهه کشاندند به فرماندهان میدانی ربط ندارد چون جنگ عقیدتی بوددرجنگ عقیدتی هدف وسیله را توجیه میکند معیار واستاندارد وکلاسیک دراین جنگ مطرح نیست کسی هم پاسخگو نیست
ادامه دارد
محمدهادی پریازانی بازنشسته ارتش بازمانده و ایثار گر جمگ

ورود به پروژه هسته‌ای مخارج قابل توجهی بر ما تحمیل کرده است که با پول آن می‌شد لوکومتیو توسعه کشور را به حرکت در آورد

سعید حجاریان، تئوریسین اصلاح طلب:

به گمان من آنچه در جنگ اخیر برجسته شد میهن‌پرستی بود نه ملی‌گرایی. یعنی ما با «همبستگیِ میهن‌پرستانه» مواجه بودیم.

ملت-دولت یک پازل بزرگ است که در آن به‌واسطه نقش محوری دولت، هر موجودیتی باید سر جای خود قرار بگیرد و چنانچه این پازل به‌درستی چیده نشود، می‌تواند یک سرزمین را به خطر بیندازد. پس، دولت وظیفه دارد در میان‌مدت با احصاء این شکاف‌ها، درصدد پر کردن‌شان برآید و آشتی ملیِ پایدار برقرار کند و در یک کلام دل مردم را به‌دست بیاورد.

اگر دولت از روی ترس خارجی به گشایش فضا روی بیاورد، به محض آن‌که خیال‌اش از خارج آسوده شد همه روزنه‌ها و درزها را خواهد بست. تا زمانی‌که جامعه مدنی قدرت نگیرد، و احزاب و رسانه‌ها قوی نشوند، میانه‌ای به‌وجود نخواهد آمد و اقدامات گشایش‌بخش رنگ‌وبوی رانتی و مافیایی می‌گیرند.

کار ضدجاسوسی تخصصی است و هنوز برای من روشن نیست چرا آن را میان دو نهاد اطلاعاتی تقسیم کرده‌اند.

درباره افغانستانی‌ها من گمان دارم همان‌طور که ممکن است چند نفر افغانستانی به‌دلیل فقر و فاقه در دام سرویس‌های اطلاعاتی افتاده باشند، شاید به همان اندازه اتباع ایران نیز در همین تله‌ها هم گرفتار شده باشند. وقتی کشوری به‌لحاظ اقتصادی قوی نباشد، درآمد پایین و تورم بالا باشد، انواع واکنش‌ها پدید می‌آید؛ اعم از تن‌فروشی، عضوفروشی، موادفروشی، تکدی‌گری و جاسوسی. در زمان دولت قبل، دروازه‌های شرقی کشور بیهوده باز شد و حجم انبوهی مهاجر بدون ضابطه مشخص به ایران آمدند.

ملت ایران نه تروریست هستند نه آدم‌کش. دلیلی ندارد با اعلام و تصریح حاکمیت یا منتسبان به آن برای کشور و مردم این سرزمین دردسر درست کنیم. زمانی آیت‌الله خامنه‌ای در زمینه سیاست داخلی گفت نگذارید جای ظالم و مظلوم عوض شود. حالا اسرائیل و پروپاگاندای رسانه‌ای‌اش دارد کاری می‌کند که جای نجیب (یعنی ایران) و نانجیب (یعنی اسرائیل) عوض شود؛ لذا باید به آتش به اختیارها گفت نگذارید جای نجیب و نانجیب عوض شود. شما همین الان هم توجه کنید نتانیاهو علاوه بر رتوریک‌های مربوط به تهدید وجودی، می‌گوید مردم غزه ظالم هستند و اسرائیلی‌ها مظلوم! وقتی آن‌ها غزه را با این حجم از تلفات و خسارت، ظالم معرفی می‌کنند حتماً می‌توانند ایران را نانجیب و بزرگ‌ترین تهدید وجودی جلوه دهند.

الان، به‌راحتی به افراد برچسب نفوذی می‌زنند و این کار خطرناکی است. واقعیت این است که نفوذی به‌وقت‌اش ساکت است، و به‌وقت‌اش حرف خود را می‌زند. یعنی باید عمق میدان را دقیق دید و غرق در لحظه نشد.

خیلی از امکانات و دستاوردها اکنون از بین رفته‌اند. مشخصاً زمانی ما «محور مقاومت» درست کرده بودیم و الان بیم آن می‌رود دشمن دور ما «محور شرارت» درست کند!

ورود به پروژه هسته‌ای و ماندن در آن خرج زیادی برای کشورها دارد و تاکنون مخارج قابل‌توجهی بر ما تحمیل شده است که با پول آن می‌شد لوکومتیو توسعه را کاملاً به حرکت درآورد. اما آنچه فعلاً دست ما را گرفته است ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم است که از ترس جاسوس‌ها و… باید آن را پنهان نگه داریم. این راه از ابتدای‌اش پرخطر بود و روس‌ها به ایران تذکر دادند وارد این وادی نشوید اما توجهی نشد.

حالا بیایید فرض کنیم از همان ابتدا ما رفته بودیم سراغ بمب؛ مگر کره شمالی که بمب دارد، شعار محو کشوری را سر می‌دهد؟ گاهی آزمایشی می‌کند و باقی اوقات ساکت است. ولی به‌لحاظ توسعه کاملاً عقب‌مانده است. از آن گذشته، همان که کره شمالی را مجهز به این سلاح کرد، یعنی چین، افسار آن را به دست دارد و دشوار است کره شمالی بی‌اجازه چین به همسایه جنوبی‌اش یا ژاپن حمله کند.

سخنان سردار عزیز جعفری فرمانده سابق سپاه در آبان 1403 نشان می‌دهد نه تنها دستگاه دیپلماسی که بخشی از دستگاه نظامی ما دچار توهم و خوش‌بینی و خطای محاسباتی شد.

سرلشگر جعفری (فرمانده سابق سپاه):
«یه چیزایی بعضیا می‌گن آدمم خیلی تعجب می‌کنه!!، اسرائیل چه غلطی درباره ایران می‌تونه بکنه!
می‌گن اسرائیل کار حزب‌الله رو که تموم کرد میاد سراغ ایران! آخه این چه حرفیه!
لبنان و دمشق پدافند ندارند، اسرائیل کاری که اونجا کرد اینجا هرگز نمی‌تونه، اصلا توانشو نداره! متاسفانه بعضیا این تحلیلات رو می‌گن و رو مردم اثر منفی می‌ذارن»

وقتی سردار سلامی در انتهای شب به آقای جبلی (صداوسیما) گفته است. اسرائیل امشب به ما حمله خواهد کرد، بسیاری افراد بهت زده این سوال را مطرح کردند که خوب چرا اینها کاری نکردند؟

بخش مهمی از پاسخ در همین نگاه و تحلیل امثال سردار جعفری است

بخش دیگر پاسخ را باید در عدم تمرکز یک نهاد نظامی روی کار نظامی جستجو کرد.
به هرحال وقتی یک نهاد نظامی توان خود را با تعریفی موسع از پاسداری انقلاب می‌گذارد روی سیاست، انتخابات، رسانه، حجاب، اقتصاد، سینما، قرارگاه کنترل قیمت مرغ! و.. به کار اصلی‌اش لطمه بزند