دوباره شرم الشیخ، و جای خالی ایران، صلح و نشست‌های صلحی که جنگ طلبان از آن گریزانند
  •  

21 مهر 1404
Author :  
گویا اسراییل هم در شرم الشیخ غایب است و او را هم به زور به صلح مجبور کرده اند

گویا مردم بی‌پناه مانده فلسطینی در بزرگترین زندان سرباز جهان، یعنی غزه را، باز همین دونالد ترامپ، از دهان اژدهای خونخواری همچون راستگرایان جنایتکار صهیونیست به رهبری بنیامین نتانیاهو بیرون خواهد کشید، و گوش شیطان کر، چشمش کور، می‌رود تا ابتکارِ عملِ امریکایی این رئیس جمهور نامتوازن، که با حمله به زیرساخت‌های علمی و هسته‌ایی کشورمان، بار دیگر، امریکا و مردم آنرا، بدهکار ایران و مردم ایران کرد، به دو سال کشتار و جنایت و ویرانی در غزه پایان دهد، و این روزها می‌رود تا شرم الشیخ، شاهد پایان دو سال نبرد خونین در این باریکه مظلوم باشد.

شهری در مصر که همواره میزبان مذاکرات صلح بوده، و بیشتر به اینگونه نشست‌ها مشهور و یادآور است، مذاکرات صلحی که هر بار ج.ا.ایران، به اعتراض در آن شرکت نکرد، و همواره غایب بزرگ آن بوده است، این شهر میزبان رهبران بسیاری از گوشه گوشه‌ی مختلف جهان و منطقه است، تا شاهد امضای تفاهمنامه صلح بین حماس و اسراییل باشند،

اما گویا وجه جنگ طلبیِ قدرتمند، و کفه سنگین جنگ طلبان در ایران، باعث شد که بار دیگر این پیام به دنیا مخابره شود که آنان همچنان از قدرتی در کشورمان برخوردارند، که قادرند دولت آقای مسعود پزشکیان را که بر طبق وعده‌های انتخاباتی خود، برای تنش زدایی با غرب و امریکا، توانسته است در آخرین انتخابات پر حرف و حدیث، رای اعتماد بخش زیادی از مردم ایران دریافت کند، و با این امید راهی پاستور شد را نیز زمینگیر کرده، [1] و حالا که صلح طلبانی توانسته تنوره‌های دیو وحشت برانگیز جنگ و ویرانی و کشتار مذهب پایه را در این منطقه مهار کنند، در این جشن و مجلس حضور نخواهد یافت، و بدین ترتیب پیام صلحی از سوی ج.ا.ایران به جهان مخابره نخواهد شد،

اینجا و در روند این صلح نیز باز هم جای رهبران ایران خالی است، جنگ آنقدر در ذهن و روان رهبران ما لانه کرده است که، در هر جنگی، که در منطقه اتفاق می‌افتد، حتی اگر جنگ ما هم نباشد، خواه با اطلاع ما باشد، و خواه نباشد، از آن استقبال کرده، خود را در آن دخیل می‌کنیم، حتی اگر جنگی بین روسیه و اروپا باشد، که در حالت طبیعی، به عنوان یک کشور سوخته و ذغال شده، در خسارت‌های بزرگِ 8 سال جنگ با رژیم بعث عراق، ایران باید در صف اول هر صلح و پایان هر جنگی باشد،

اما به عکس آن اتفاق می‌افتد، و وقتی حماس حمله خود در 7 اکتبر دو سال پیش را آغاز میکند، در ایران برخی جشن می‌گیرند، و به رغم روح صلح طلب ایرانیان، نظام ما تمام قد در این جنگ، با تمام توانایی و شرکای خود شرکت کرده، و اکنون نیز که بعد سال‌ها درخواست از تمام طرف‌های جهانی که، بیایید و این جنگ و جنایت را پایان دهید، اکنون که کسانی پیدا شده‌اند که ابتکار عمل نشان دهند و مردم غزه را از آوارگی و گرسنگی و اسارت نجات دهند، انگار برای رهبران ما کَسرِ شَـان است که در نشست صلح شرکت کنند، و این روند را به رسمیت بشناسند، و انگار ناف ج.ا.ایران را با جنگ و کشتار بریده‌اند، که به هر پرونده صلح و صلح طلبی به دیده شک و تردید می‌نگرد.

گفته می‌شود علاوه بر دولت مصر که میزبان این نشست صلح است، شخص دونالد ترامپ و دولت امریکا هم از ایران برای شرکت در این اجلاس دعوت به عمل آورده است، و مقامات ایرانی که مدعی بودند، در نیویورک و در خلال اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، درخواست‌های مذاکره مستقیم آنان نیز، از سوی امریکایی‌ها با بی توجهی مواجه شده است، حال که طرف امریکایی رسما از آنان برای شرکت در این اجلاس دعوت می‌کند، آن را نادیده می‌گیرند، و بدان پشت می‌کنند، و پیام‌های بیجا مخابره می‌کنند.

تا باز با بالاگرفتن تنش، مجبور شوند دست به دامن واسطه‌هایی شوند، که وجود چنین میانجی‌هایی دون شان ایران و ایرانیان است، تا باز ملاقاتی صورت گیرد و تنش‌ها کاهش یابد، از دست دادن فرصت‌های پی در پی تنش‌زدایی با امریکا و غرب، ما را به جایی خواهد رساند که باز بنشینیم تا یک کشور کوچک عربی در حاشیه جنوبی خلیج فارس، کسانی که هفته‌ایی یکبار با هم می‌نشینند و از مالکیت خود بر جزایر ما در خلیج فارس می‌گویند، [2] و در این دشمنی آنقدر پیش رفته‌اند که نام باستانی و هزاران ساله «شاخاب پارس» را هم بر نمی‌تابند و بر تغییر این نام دیرپا بسیار پایدار و لجوجند و...، بیایند و بین ما غرب و امریکا میانجیگری کنند، چرا؟! چون اراده‌ایی بر خلاف خواست بیشتر ایرانیان، به درگیری با غرب بیشتر راغب است، تا از در ارتباط و مراوده در آمدن!

برای هر ایرانی خجالت آور است که ما چنان با جهانی چنین قدرتمند و وسیع قهر باشیم، که کشورهایی مثل قطر و عمان همواره هوای برادر غول‌پیکر خود در این سوی خلیج فارس را داشته باشند، که در دریای جنگ غرق و نابود نشود، و یا شخص غیر قابل اتکایی مثل ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، واسطه پیام آوردن و بردن، بین غرب و ایران شود، او که یک تاریخ تجاوز و توسعه طلبی را در شمال ایران در کارنامه تاریخی کشور خود دارد، و او میانجی شود که بین ایران و غرب تنش زدایی کند! [3] او که در صدر لیست دشمنان غرب است و آنان به خون او تشنه‌اند.

عدم شرکت در اجلاس صلح شرم الشیخ، این پیام را به جهان صادر خواهد کرد که ایران تنها زبان زور را می‌فهمد، وقتی شمشیر دامکلوس جنگ را در پس گردن خود احساس کند، حتی اعلام آمادگی برای مذاکره مستقیم می‌کند، [4] و وقتی این تهدید را تا حدودی به کنار دید، به دعوت محترمانه و آشکار طرف قدرتمند امریکایی و غربی خود، برای تنش‌زدایی هم بی حرمتی کرده، و آنرا رد می‌کند. [5]

تلاش ترامپ برای نزدیک کردن پازل های نبرد در خاورمیانه

حماس و اسراییل

تهران - دوشنبه 21 مهرماه 1404 برابر با 13  اکتبر 2025

[1] -  توئیت جدید عراقچی در مورد نشست شرم‌الشیخ: نه رییس جمهور، نه من، شرکت نمی کنیم! «نمی‌توانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کرده‌اند و همچنان ما را تهدید و تحریم می‌کنند. ایران از دعوت رئیس‌جمهور السیسی برای حضور در نشست شرم‌الشیخ سپاسگزار است. با وجود تمایل به تعاملات دیپلماتیک، نه رئیس‌جمهور پزشکیان و نه من، نمی‌توانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کرده‌اند و همچنان ما را تهدید و تحریم می‌کنند. با این حال، ایران از هر ابتکاری که به نسل‌کشی اسرائیل در غزه پایان دهد و به اخراج نیروهای اشغالگر منجر شود، استقبال می‌کند. فلسطینیان کاملاً محق هستند که حق اساسی تعیین سرنوشت خود را به دست آورند و همه کشورها بیش از هر زمان دیگری وظیفه دارند که در حمایت از این خواسته قانونی و مشروع به آنان کمک کنند. ایران همواره نیرویی کلیدی برای صلح در منطقه بوده و خواهد بود. برخلاف رژیم نسل‌کش اسرائیل، ایران به دنبال جنگ‌های بی‌پایان نیست، به‌ویژه به هزینه متحدان ادعایی، بلکه در پی صلح پایدار، شکوفایی و همکاری است.» خبرستان دیلی‌تلگرام

[2] - عباس عراقچی: «موضع ما در مورد جزایر روشن است و تعلق ابدی به ایران دارد.  این را با قاطعیت به کشورهای همسایه و اروپایی ها گفته‌ایم. این موضع قاطع را گفته‌ایم، تکرار هم کرده‌ایم و تکرار هم خواهیم کرد.»

[3] - تایید پیام نتانیاهو به پوتین درباره ایران

عباس_عراقچی وزیر امورخارجه: « خبر روس‌ها در مورد اینکه نتانیاهو به پوتین گفته علاقه به درگیری با ایران نداریم را تایید می‌کنم. نتانیاهو به پوتین گفته قصد درگیری دوباره با ایران را نداریم و روسیه این موضوع را به سفیر ایران اطلاع داده است. نیروهای ما در آمادگی هستند و امکان فریب از سوی صهیونیست‌ها وجود دارد. البته به لحاظ منطقی باید قبول کنیم که رژیم صهیونیستی توان حملۀ دوباره به ایران را ندارد.»

[4] - وزیر خارجه ایران، در گفت‌وگو با شبکه خبر: آنها می خواستند ما درخواست آنها را قبول کنیم و بعد وارد مذاکره شویم.  اگر قرار است اول درخواست آنها را بپذیریم، دیگر مذاکره معنا پیدا نمی‌کند.  ویتکاف در مذاکره مستقیم هم می‌خواست خواسته هایش را تحمیل کند لذا ما مذاکره را نپذیرفتم.  برای مذاکره جمعی مستقیم اعلام آمادگی کردیم، اما خواسته غیرمنطقی داشتند. می گفتند باید با نظر حاکمیت بیایید من هم گفتم اگر مذاکره تحمیلی نیست قطعا با نظر حاکمیت می‌آییم.  ما کوتاهی نکردیم و فقط از منافع ملت ایران دفاع کردیم. ما پیشنهاد منصفانه دادیم، آنها بودند که قبول نکردند و در میانه مذاکرات حمله کردند. همه راه‌های قانونی را هم رفتیم اما آنها بهم زدند.»

[5] - دعوت ترامپ از ایران به اجلاس شرم‌الشیخ

 وزارت امورخارجه ایالات متحده امروز دعوتنامه رسمی برای اجلاس رهبران در مورد طرح پرزیدنت ترامپ برای غزه که روز دوشنبه در شرم الشیخ برگزار می‌شود، ارسال کرد. ایالات متحده فهرست دعوت‌شدگان را گسترش داده و اسپانیا، ژاپن، آذربایجان، ارمنستان، مجارستان، هند، السالوادور، قبرس، یونان، بحرین، کویت و کانادا را نیز به این فهرست اضافه کرده است. ایران نیز دعوت شده است/ آکسیوس

به اشتراک بگذارید

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to StumbleuponSubmit to TechnoratiSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 مصطفی مصطفوی

پست الکترونیکی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

نظرات (22)

Rated 0 out of 5 based on 0 voters
This comment was minimized by the moderator on the site

نامه‌ی سرگشاده‌ی یک شهروندِ حامیِ دکتر پزشکیان

«رأی ملت را به چه فروختید؛ قدرت، یا ایدئولوژیِ توهم؟»

بسم‌الله الرحمن الرحیم

این نامه، انتقاد تند اما صادقانه‌ی یک شهروندِ حامیِ دکتر پزشکیان است؛
شهروندی که به او رأی داد تا عقلانیت به سیاست بازگردد، نه آنکه نامِ عقل در خدمت توهم قدرت قرار گیرد.

جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
رئیس‌جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام و احترام

ملت ایران در انتخابات گذشته، با همه‌ی زخم‌ها و ناامیدی‌ها، به شما رأی داد تا صدای تازه‌ای در سیاست ایران شنیده شود؛ رأیی که معنا و مأموریتش روشن بود: بازگرداندن خرد، صداقت و منافع ملی به جای شعار و ایدئولوژی.
اما تصمیم دولت برای پذیرش دعوت رئیس‌جمهور مصر و شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ، همه‌ی آن امید را در معرض پرسش گذاشته است.

آقای رئیس‌جمهور،
شما قرار بود صدای مردم باشید، نه پژواک قدرت.
قرار بود راه تازه‌ای باز کنید، نه مسیرِ آزموده‌ی بی‌ثمر را ادامه دهید.
اکنون ملت از شما می‌پرسد:
رأی ما را به چه فروختید؟ قدرت، یا ایدئولوژیِ توهم؟

دعوت مصر فرصتی بود برای آزمون استقلال رأی شما؛
فرصتی برای آنکه نشان دهید دولت جدید نه تابعِ دستگاه‌های فشار است، نه اسیرِ انفعال و تردید.
اما تصمیم شتاب‌زده‌ی شما برای حضور، پیش از هر تحلیل کارشناسی و بی‌آنکه افکار عمومی را اقناع کند، نشانه‌ای نگران‌کننده از تکرار همان سیاست‌های دوگانه است:
سیاستی که در ظاهر انقلابی است اما در عمل، ابزارِ حفظ وضع موجود.

ملت به شما رأی داد تا پایان دهد به سیاستِ «نه جنگ، نه مذاکره» —
نه برای آنکه در تردید و تکرار بمانید، بلکه برای آنکه از بن‌بستِ شعار به میدانِ ابتکار برسید.

آقای پزشکیان،
هیچ کشوری با غیبت در میدان دیپلماسی، به عزت نمی‌رسد.
هیچ دولتی با انفعال، از جنگ جلوگیری نکرده است.
حضورِ حساب‌شده در شرم‌الشیخ، می‌توانست فرصتی برای بیانِ موضعِ اخلاقی و حقوقی ایران باشد؛
اما رد یا پذیرشِ بی‌تدبیرِ این دعوت، فقط تصویرِ ایران را مبهم‌تر می‌کند و رأی ملت را خرجِ بی‌عملی می‌سازد.

به شما رأی دادیم تا دولتِ گفت‌وگو باشید، نه دولتِ پنهان‌کاری؛
تا با مردم سخن بگویید، نه آنکه با تصمیم‌های پشت‌پرده اعتماد عمومی را فرسوده‌تر کنید.

آقای رئیس‌جمهور،
هنوز دیر نشده است.
اگر تصمیم به حضور دارید، آن را شفاف، مستدل و بر پایه‌ی منافع ملی توضیح دهید.
و اگر تصمیم به رد دعوت گرفته‌اید، با صداقت اعلام کنید چرا.

این ملت از شما انتظار دارد که در برابر تاریخ پاسخگو باشید، نه تابع.
زیرا رأی ملت نه سندِ مالکیت قدرت است، نه مجوزِ بازتولید ایدئولوژی؛
بلکه امانتی است برای بازگرداندن ایران به عقل، به گفت‌وگو، و به صلحِ شرافتمندانه.

با احترام
محسن وثوقی
یادداشت‌نویس و تحلیلگر مسائل سیاسی
«محسن‌نامه؛ یادداشت‌های یک شاهد»
۲۱ مهرماه ۱۴۰۴

This comment was minimized by the moderator on the site

یک فعال توئیتری: ظریف حقیقت را گفت، شریک استراتژیک (روسیه)، ایران را گروگان تعادل خود می‌خواهد!

ظریف حقیقتی را گفت که از سال‌ها قبل مشخص بود: «روسیه دو خط قرمز دارد اول اینکه ایران نباید هیچ وقت با دنیا روابط آرام داشته باشد و دوم اینکه نباید با دنیا به درگیری برسد» برای تحقق این هدف، روسیه نیاز به سطحی از نفوذ در ایران دارد که حتی فکر کردن به آن هم ترسناک است

پاسخ محکم ظریف به بازی روس‌ها
"محمدجوادظریف"، به ادعاهای خلاف واقع روسیه درمورد ‎اسنپ_بک و مواضع ضد ایرانی روسیه واکنش نشان داد و تاکید کرد:
روسیه هیچوقت روابط عادی ایران با جهان را برنمی‌تابد.
لاوروف در دور دوم مذاکرات مخفیانه شیشه شامپاین گذاشته بود زیر میز که پس از شکست مذاکره جشن بگیرد


جشن شامپاین روسی!
لاوروف وزیر خارجه روسیه، در جریان مذاکرات برجام، برای جلوگیری از سنگین‌تر شدن کفه ترازوی توافق به نفع ایران، "جشن شامپاین" روسی می‌گیرد تا زودتر سروته داستان را هم بیاورد، که با برخورد شدید جواد ظریف مواجه می‌شود. و از این طرف تندروها و روسوفیلهای وطنی، برجام را خیانت می‌خوانند!
ترامپ و نتانیاهو هم در یک سر ماجرا، از لفظ "برجام فاجعه‌بار" برای این توافق استفاده می‌کنند و به دنبال نابودی آن می‌روند!
این برجام چیست که برای آمریکا و اسرائیل و روسیه و روسوفیلهای داخلی، داستان جن و بسم‌الله شده؟!
پیدا کنید، پرتقال فروش را ...!
بهرام_گل‌زاده - روزنامه‌نگار


حشمت‌الله_فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم: در سال اول دولت مرحوم رئیسی، احیای برجام فدای منافع روسیه شد


ترامپ در دیدار زلنسکی: وضعیت خاورمیانه بسیار پیچیده‌تر از اوکراین است/ ما توانستیم ۵۹کشور را متقاعد کنیم

This comment was minimized by the moderator on the site

تأسف‌بار است اما واقعیت دارد!

"احمدزیدآبادی در یادداشتی تلگرامی، نوشت:

محمد جواد ظریف: "روسیه دو خط قرمز دارد اول اینکه ایران نباید هیچ وقت با دنیا روابط آرام داشته باشد و دوم اینکه نباید با دنیا به درگیری برسد."

سخن آقای ظریف به نظر درست می‌آید اما در این شرایط چه نتیجه‌ای از آن می‌توان گرفت؟

نتیجه‌ای که من از این دو گزاره می‌گیرم این است که در هنگام عادی‌سازی رابطه با دنیا، باید حتی‌المقدور از روسیه حذر کرد، اما در هنگام خطر درگیری با دنیا، شاید میانجی‌گری روس‌ها مانع از تصادمی ویران‌کننده شود.

از این زاویه، ورود پوتین به قصد کاهش یا کنترل یا مهار تشنج بین ایران و اسرائیل و شرکای غربی آن، اگر قرین موفقیت شود، به زیان کشور نخواهد بود بخصوص اینکه در این موقعیت خاص تاریخی، جلوگیری از درگیری، خواسته یا ناخواسته به روابطی آرام با دنیا ختم می‌شود.

با توجه به نفوذی که روسیه در داخل کشور ما به دست آورده به طوری که برخی محافل افراطی گویی قبلۀ خود را از سوی کعبه به سمت کاخ کرملین کج کرده‌اند، خواه ناخواه روس‌ها شانس موفقیت بیشتری نسبت به دیگر کشورها در یک میانجیگری جدی دارند!

می‌توان از این وضعیت اظهار تأسف کرد اما نمی‌توان واقعیتِ آن را نادیده گرفت

This comment was minimized by the moderator on the site

ظریف: حضور ما در شرم‌الشیخ به صلاح نبود و باید برای حضور امتیاز بگیریم/ ایران بزرگ است، نترسید

تحریم اول من به دلیل حمایت از رهبری و تحریم دوم به دلیل حمایت از سپاه قدس است، کدام یک از افرادی که به من توهین می‌کنند این تحریم‌ها را دارند؟

در جنگ اخیر ۲۲ استان ما صدای گلوله را نشنیدن اما ما کل اسراییل را تهدید کردیم

ممدجواد ظریف وزیر پیشین امور خارجه گفت: تحریم اول من به دلیل حمایت از رهبری و تحریم دوم به دلیل حمایت از سپاه قدس است، کدام یک از افرادی که به من توهین می‌کنند این تحریم‌ها را دارند؟ من می‌گویم پیاده نظام اسراییل نشویم. هیچ چیز در دنیا دائمی نیست. منطقه را دریابیم، ایران بزرگ‌ترین کشور منطقه است، بزرگ‌تر با تهدید کوچک‌تر را حفظ نمی‌کند.

با اعتماد به نفس مذاکره کنید کما اینکه هیچ جنگی بدون مذاکره پایانی نیافته و‌ هیچ پیروزی بدون مذاکره به دست نیامده است، از چه چیز در مذاکره می‌ترسیم؟ از مذاکره نترسید اگر مذاکره نکنیم مجبوریم آنچه در مذاکره می‌توانیم بدهیم و برای آن امتیاز بگیریم را بدون دادن امتیاز در جنگ بدهیم./ آوش

This comment was minimized by the moderator on the site

دود شد و به هوا رفت!

آنچه دکتر مسعود پزشکیان تحت عنوان "وفاق" مطرح کرده بود، متأسفانه دود شده و به هوا رفته است.
اگر به دو نیروی تندرو و میانه‌رو در داخل حکومت قائل باشیم، دیگر پل زدن بین گرایش‌های آنان قریب به محال می‌نماید. حتی تعلیق قانون #حجاب که به نظر می‌رسید تا حدی از طریق توافق دو طرف به دست آمده، دوباره به مرکز منازعه بازگشته است.
با ادامۀ این منازعه، ادارۀ کشور حتی در حد امور روزمره هم با مشکل مواجه می‌شود. از این رو، یکی از این دو نیرو به ناچار باید بر دیگری غلبه کند و رقیب خود را به حاشیه براند. اما کدامیک از این دو نیرو قادر است بر رقیبش غلبه یابد؟
در ماه‌های آینده نوع برخورد با پوشش بانوان، نوع تعامل با جهان خارج، سطح تحمل نیروهای منتقد و حجم صدور احکام اعدام نیروی غالب و مغلوب را مشخص خواهد کرد.
شاید بسیاری از کشورها و نیروهای سیاسی و اجتماعی خواهان غلبۀ میانه‌روها باشند، اما من یقین دارم که دولت #نتانیاهو و متحدان برانداز آن برای غلبۀ تندروها لحظه شماری می‌کنند. همین که بحث تشدید فشارهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و بخصوص سختگیری در موضوع حجاب پیش می‌آید، چشمان‌شان از شادی می‌درخشد و احساس حیات می‌کنند! بنا به منافعی که آنان برای خود تعریف کرده‌اند، شادمانی‌شان بی‌جهت هم نیست، چون تمام اهداف آنان، از مسیر تسلط تندروها بر مقدرات کشور قابل تحقق است!

This comment was minimized by the moderator on the site

ایران؛ دستاویز معاملات بزرگ ترامپ

دیشب دونالد ترامپ، همزمان با امضای سند آتش‌بس غزه در قاهره، گفت:
«اگر ایران آماده مذاکره باشد، تحریم‌ها را لغو می‌کنم.»
او این روز را «روزی بزرگ برای خاورمیانه» نامید و از «صلح بزرگ» سخن گفت؛
اما در واقع، ترامپ نه جنگ می‌خواهد، نه صلح. چرا؟!

۱. صلحِ نمایشی
ترامپ عاشق نمایش‌های بزرگ است.
از ونزوئلا تا افغانستان، نیکاراگوئه تا شبه‌قاره و اروپای خاوری تا گرینلند و کانادا و پاناما. خود را منجی بحران‌ها معرفی می‌کند.
پیشنهاد گفت‌وگو با ایران نیز بیش از آن‌ که به نیت صلح باشد، برای تبلیغات سیاسی است.او می‌خواهد نشان دهد که «جهان بدون آمریکا فلج است.»

۲. سیاستِ «نه جنگ، نه صلح»

ترامپ به‌خوبی می‌داند جنگ با ایران هزینه‌ای سنگین در بر دارد:
افکار عمومی داخلی آمریکا خسته است،
چین و روسیه در اولویت‌اند،
و متحدان عرب دیگر حاضر به پرداخت هزینه‌ی جنگ نیستند.
در مقابل، صلح واقعی با تهران نیز ابزار نفوذ واشنگتن را از میان می‌برد.
از این رو، بهترین گزینه برای او حفظ تنشِ کنترل‌شده است.

۳. تهدید برای امتیاز
سایه‌ی جنگ برای ترامپ ابزار فشار است.
تهدید می‌کند تا امتیاز بگیرد،
تحریم می‌کند تا به میز گفت‌وگو بکشاند.
او می‌خواهد ایران را در وضعیتی نگاه دارد که نه خطرناک باشد، نه مستقل.

ترامپ در قاهره لبخند زد و از صلح گفت،
ولی در عمل همان سیاست قدیمی را دنبال می‌کند:
بازی با سایه‌ی جنگ برای حفظ برتری آمریکا.
او می‌خواهد همه بترسند، ولی هیچ‌کس نجنگد

۴. چه باید کرد؟

چکیده‌ی شرایط چنین است:
۱ جمهوری اسلامی همچنان با ابزار تهدید و تحریم در فشار خواهد بود.
۲ نه جنگی تمام‌عیار در کار است (مطلقاً)،
و نه با شناختی که از رهبری و ساختار فکری حاکمیت دارند، اجازه برقراری صلحی پایدار می دهند.
زیرا با پایان دشمنی ۴۶ ساله تهران و واشنگتن، بخشی از ابزار کنترل منطقه‌ای آمریکا از میان می‌رود.

از این رو، ترامپ سیاستی دوگانه در پیش گرفته است:
جنگ نمی‌کنم تا غرق نشوم، صلح هم نمی‌کنم تا نفوذ از میان نرود.

ترامپ در نقش معامله‌گری قهار، بر راهبردی روشن در برابر تهران تأکید دارد:

جمهوری اسلامیِ محدود، اما پابرجا در صحنه
نه حذف‌شده از نقشه، نه مقتدر و مستقل.


به همین دلیل است که پیشنهاد لغو تحریم در برابر مذاکره را با لبخند مطرح می‌کند
و هم‌زمان سایه‌ی جنگ را بالای سر تهران نگاه می‌دارد.

شوربختانه، در این میان، جمهوری اسلامی نیز با تمام توان،چون عروسکی زیبا در دستان کارگردان، هماهنگ با حرکات او بازی می‌کند.
تهران نمی‌خواهد با تغییر استراتژی فرسوده‌اش،خود را از این بازی قدرتمندان نجات دهد.
یدالله_کریمی‌پور

This comment was minimized by the moderator on the site

غزه اینه فردا ایران

غزه
This comment was minimized by the moderator on the site

تصور من از "اجلاس" چی بود؟

همین تصور عرفی که پیرامون اجلاس های بین المللی هست و رایج است.

نمایندگان کشورها با احترام، در جمع حاضر می شوند، سخنرانی می کنند، مواضع مستقل خود را اعلام می کنند، با دیگر کشورها رایزنی می کنند حتی ائتلاف می کنند و پیرامون نقطه نظری به تفاهم می رسند.

واقعا فکر نمی کردم این مثلا اجلاس یک سیرک باشد که متکلم وحده اش ترامپ باشد.

مثل ناظم های مدرسه همه را به صف کند، برخی را تحقیر کند، مسخره کند، به برخی اخم کند، جایی بایستد و رهبران کشورها تک تک بیایند دست به سینه با او عکس بیندازند، و همه مثل موش به هر خزعبل این جانور بخندند و تحسینش کنند تا از شرش در امان باشند.

اینکه گفتم تحلیلم اعتبار ندارد از این منظر است که ظاهرا در عصر ترامپ، باید تصورمان را از بدیهی ترین امور اصلاح کنیم.
سلمان_کدیور


پاسخ تند ایران به ادعای صلح ترامپ: "چگونه در میانه مذاکرات به مراکز هسته‌ای تهاجم می‌کنید؟"
چگونه می‌توان در میانه مذاکرات سیاسی به مناطق مسکونی و تاسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز یک کشور تهاجم کرد و بیش از یک هزار نفر، از جمله زنان و کودکان بی‌گناه را به شهادت رساند و سپس مدعی صلح و دوستی شد!
ایرانیان اهل گفت‌وگو و تعامل هستند و در عین حال در دفاع از منافع عالیه ایران با قاطعیت عمل می‌کنند

This comment was minimized by the moderator on the site

ابهام پس از شرم‌الشیخ

صابر گل‌عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

نشست دیروز شرم‌الشیخ صحنه‌ای از دیپلماسی عمومی و تملقات دیپلماتیک بود و متضمن مناقشه محتوایی جدی درباره غزه و آینده آن نبود.

ترامپ در نشست تا توانست از مهمانان، به‌ویژه رهبران ترکیه، قطر و مصر، به گرمی ستایش کرد. اما ستایشگری در شخصیت ترامپ تنها به میل شنیدن چاپلوسی از دیگران محدود نمی‌شود؛ او خود نیز در مجیزگویی برای دیگران مهارت دارد و با اغراق و تحسین آنها چه با هدف پیشبرد برنامه و اهدافش چه برانگیختن حس چاپلوسی برای خود تملق می‌کند.

سیسی هم با تمجید و اعطای نشان «نیل» برای ترامپ سنگ تمام گذاشت و میزبانی مصر را به جلوه‌ای از احترام ویژه به رئیس‌جمهور آمریکا تبدیل کرد. سیسی که با حسرت سفر اخیر ترامپ به کشورهای ثروتمند عربی در خلیج فارس را نظاره‌گر بود و کشورش به علت نداشتن پول و ثروت هنگفت مورد توجه ترامپ نبود، با ابتکار دعوت از او برای امضای توافقِ امضاشده آتش‌بس غزه و خلق تصویری ظفرمند برای ترامپ کوشید هم دلش را به دست آورد و نیز قاهره را در کانون توجهات قرار دهد.

بااین‌حال، صحنه اصلی تملق در نشست شرم‌الشیخ را نخست‌وزیر پاکستان رقم زد. #شهباز_شریف به زبان انگلیسی، مرزهای چاپلوسی را درنوردید و ترامپ را شایسته‌ترین شخص برای دریافت جایزه نوبل صلح خواند و حتی او را برای احراز آن در سال آینده نامزد کرد.

شریف، با لحنی سرشار از ستایش، ترامپ را مردی دانست که جهان امروز به او نیاز دارد. شنیدن چنین سخنانی بی‌اختیار یاد آن ادعا در ایام جنگ ۱۲روزه را تداعی می‌کند که گفته می‌شد پاکستان در حمایت از ایران حتی آمادگی استفاده از بمب اتم را دارد!

اما همزمان با نشست شرم‌الشیخ در باریکه غزه تصویر سورئال جدیدی در حال خلق شدن بود. #حماس داشت سلطه امنیتی خود بر این منطقه را بسط می‌داد و با بازداشت و حذف میدانی کسانی که در طول جنگ با اسرائیل همکاری می‌کردند احتمالا می‌خواست در کنار بازگرداندن امنیت، بازیابی قدرت حکمرانی خود در این منطقه را به رخ بازیگران شرم‌الشیخ نیز بکشد.

با پایان جنگ، ترورهای مشکوکی انجام شد که در آنها "الجعفراوی" خبرنگار مشهور غزه و پسر "باسم نعیم" از رهبران حماس و عده‌ای دیگر کشته شدند. گفته می‌شود که اسرائیل با تجهیز و مسلح کردن هسته‌های مسلح می‌خواست دوره درگیری‌های داخلی در غزه را پس از جنگ کلید زند.

به اجلاس شرم‌الشیخ که برگردیم، فربه‌‌تر شدن تصویر ترامپ به‌عنوان پایان‌دهنده به جنگ #غزه فارغ از تضمین‌های کلامی او و مجبور ساختن #نتانیاهو به اعلام پایان جنگ در هنگام حضور در کنست می‌تواند در نقش یک ضامن عمل کند.

به‌هرحال، پایان جنگ غزه فعلا مهم‌ترین پشتوانه تصویر «موفقی» است که ترامپ از زمان رسیدن دوباره به قدرت برای خود ساخته است. می‌توان گفت به این دلیل و دلایل دیگری جنگ غزه در بعد همه‌جانبه و نسل‌کشی پایان یافته است؛ اما نقض مکرر آتش‌بس و حملات جسته‌گریخته رخ خواهد داد.

درعین‌حال، اجرای مراحل بعدی طرح ترامپ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. حتی خود ترامپ نسبت به نقش‌آفرینی #تونی_بلر در آینده غزه به علت عدم موافقت همه طرف‌ها ابراز تردید کرد.
خلع سلاح حماس، آینده حکمرانی در غزه، بازسازی آن، عقب‌نشینی کامل اسرائیل و ارسال کمک‌های کافی به این منطقه پنج چالش عمده طرفین است.

واضح است که حماس خلع سلاح را نمی‌پذیرد؛ اما از رویکرد رسانه‌ای آن از جمله پرهیز از رژه نظامی قسام، خودداری از مواضع تند و ادبیات نظامی و نوعی مغازله ترامپ پیداست که در حال مدیریت شرایط است و نمی‌خواهد طرف‌های مقابل را تحریک کند.

در این میان، راه‌حل میانی برای همه طرف‌ها همان واگذاری مدیریت نوار غزه است. حماس از این رهگذر می‌خواهد مسئولیت بازسازی غزه و مواجهه با پیامدهای مختلف جنگ را از روی دوش خود بردارد؛ اما با وجود واگذاری مدیریت غزه عملا سیطره امنیتی خود را حفظ خواهد کرد.

طرف‌های مقابل نیز می‌خواهند از رهگذر تشکیل این کمیته و آموزش نیروهای پلیس و حضور نیروهای بین‌المللی واقعیتی جدید را در یک پروسه زمانی در غزه خلق کنند که به تدریج سلطه امنیتی و نظامی حماس را محدود کند.

اما این اتفاق هم بسیار زمان‌بر است. در کل می‌توان گفت که در آینده هم حماس در امر بازسازی غزه و مواجهه با تبعات انسانی جنگ با بن بست مواجه است و هم طرف‌های مقابل در خلع سلاح و پایان دادن عملی به حکمرانی آن.

This comment was minimized by the moderator on the site

«چگونگی نرفتن»، مساله این است!

سهند_ایرانمهر، تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی پیرامون نشست شرم‌الشیخ نوشت:

ایران در نهایت تصمیم گرفت با اعلام حمایت از توقف جنگ در غزه در نشست شرم الشیخ شرکت نکند. شرکت کردن و شرکت نکردن البته که موافقان و مخالفانی داشت.

گروه اول از فضای تحقیرآمیز و نمایش قدرت ترامپ می‌گویند که عملا در پی اثبات همان سیاست‌هایی بود که کشور را دچار تحریم و تجاوز نظامی کرده است و موافقان از ظرفیت‌های دیپلماسی و ضرورت استفاده از هر فرصتی برای کاستن از فشارها از جمله تحریم و انزوای شدید می‌گویند.

اگر بخواهیم فارغ از احساسات و با منطق واقعیت تاریخی جلو برویم. در تاریخ روابط بین‌الملل، «غیبت» همیشه نشانه‌ی انفعال نیست؛ گاه ابزارِ سنجیده‌ای برای بازتعریف توازن قواست. نمونه‌های تاریخی بسیاری هست که کشورها با نرفتن به یک نشست، نه از صحنه سیاست جهانی کنار رفتند، بلکه قواعد بازی را زیر سؤال بردند.

در دهه‌ی ۱۹۶۰، هنگامی که فرانسه دوگل از شرکت در برخی نشست‌های ناتو خودداری کرد، هدفش قهر نبود، بلکه اعتراض به سلطه‌ی بی‌چون‌وچرای آمریکا بر سازوکار تصمیم‌گیری بود. همین غیبت آگاهانه، بعدها به بازنگری در نقش اروپا در ناتو انجامید.

یا در نمونه‌ای نزدیک‌تر، روسیه در سال ۲۰۱۴ از نشست گروه هشت کنار گذاشته شد، اما با امتناع از پذیرش شرایط تحقیرآمیز بازگشت، توانست میز مذاکره را به قالبی دیگر ــ گروه بیست ــ منتقل کند که در آن توازن بیشتری وجود داشت.

از این زاویه، تصمیم ایران برای نرفتن به شرم‌الشیخ نیز می‌تواند در همان منطق تفسیر شود. در جهانی که میز مذاکره اغلب بر اساس منافع قدرت‌های بزرگ چیده می‌شود، حضور بی‌قید و شرط، گاه معنایی جز تأیید قواعدی ندارد که از پیش علیه یک کشور طراحی شده‌اند.

با این‌همه، فایده‌بخش بودن چنین غیبتی «مشروط» است؛ به این معنا که تنها زمانی معنا و ثمر دارد که پشت آن، برنامه‌ای مدون، واقع‌بینانه و چندبعدی برای مدیریت تبعات انزوا و تحریم وجود داشته باشد.

غیبت، اگر با سکوت و بی‌برنامگی همراه شود، به‌جای صیانت از کرامت ملی، به حذف از معادلات می‌انجامد. اما اگر در قالب یک راهبرد جامع تعریف شود ــ راهبردی که مشروعیت داخلی را تقویت کند، انسجام و رضایت عمومی را بالا ببرد، توان بازدارندگی و ظرفیت دفاعی کشور را مستحکم سازد، و در کنار آن، دیپلماسی منطقه‌ای فعالی برای بازتعریف جایگاه ایران در نظام بین‌الملل دنبال شود ــ آنگاه این غیبت، از جنس اعتراض خام نیست، بلکه تاکتیکی حساب‌شده در خدمت یک راهبرد بلندمدت خواهد بود.

چنین راهبردی باید هم‌زمان بر چند محور استوار باشد: نخست، تقویت عقلانیت در سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری خارجی؛ دوم، افزایش شفافیت و مشارکت نخبگان در فرایند تصمیم‌سازی برای ایجاد حس مشروعیت و رضایتمندی در جامعه؛ سوم، بازنگری در دکترین امنیت ملی به نحوی که تکیه‌گاه آن نه صرفاً قدرت نظامی، بلکه ترکیب هوشمندانه‌ای از بازدارندگی سخت و نفوذ نرم باشد؛ و چهارم، طراحی دیپلماسی فعال با کشورهایی که می‌توانند حلقه‌های واسط در کاهش فشارها باشند.

در این چارچوب، شرکت‌نکردن ایران در شرم‌الشیخ می‌تواند بخشی از یک نقشه‌ی کلان تلقی شود؛ نقشه‌ای برای بازتعریف جایگاه کشور در منطقه، بدون آنکه وارد بازی از پیش مهندسی‌شده‌ی قدرت‌های بزرگ شود.

اما اگر این تصمیم به‌تنهایی و بی‌پشتوانه‌ی راهبردی بماند، به‌جای آنکه نشانه‌ی آگاهی باشد، به نشانه‌ی انفعال بدل خواهد شد. غیبت آگاهانه، تنها زمانی معنا می‌یابد که در پسِ آن، اراده‌ای روشن برای حضور مؤثرتر در آینده نهفته باشد.

اگر در پس غیبت، چنین راهبردی نباشد مرز میان «غیبتِ هدفمند» و «انزوای واقعی» باریک خواهد بود. اگر کشور تنها به امتناع بسنده کند و نتواند پیام خود را از مجاری دیگر منتقل کند، غیبتش به‌سرعت به سکوت تعبیر می‌شود.

هوشمندی دیپلماتیک در آن است که غیبت را به حضور در سطحی دیگر بدل کند؛ حضوری از مسیر رسانه، دیپلماسی چندجانبه‌ی منطقه‌ای و استفاده از قدرت نرم فرهنگی و انسانی.

در نهایت، آنچه تصمیم ایران را قابل دفاع می‌سازد نه صرفِ نرفتن، بلکه «چگونگی نرفتن» است. یعنی حفظ کرامت در برابر تحقیر، همراه با حفظ آمادگی برای گفتگو در زمان و مکان مناسب.

دیپلماسی، هنرِ زمان‌بندی است: نه فریاد کردن وقتی گوش‌ها بسته‌اند، و نه خاموش ماندن وقتی درها گشوده می‌شوند. ایران اگر بتواند این ظرافت را در سیاست خارجی خود ایجاد کند، آنگاه می‌توان از منطق غیبت در شرم الشیخ دفاعی منطقی کرد

This comment was minimized by the moderator on the site

ظریف: کسانی که می خواهند در مذاکره فقط امتیاز بگیرند الفبای مذاکره را نمی دانند/ چاره کار، مذاکرات مستقیم و چندوجهی ایران و آمریکا درباره اختلافات است


محمدجواد ظریف، در روزنامه النهار لبنان:
در شرایط کنونی جمهوری اسلامی راهبرد مذاکره مستقیم ، چند وجهی و معطوف به نتیجه را در پیش بگیرد.

مذاکره واقعی یعنی از زندان گذشته بیرون آمدن و از همه امکان‌ها و ظرفیتهای قدرت ملی استفاده کردن. همچنین این واقعیت که ترامپ قبل از ضربه زدن به ایران پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه را خالی می‌کند و پیام می‌دهد که پاسخ ایران را می‌پذیرد، بیانگر پذیرش اراده و توانمندی ایران حتی برای رویارویی با آمریکاست.

سخن از جنگ قریب‌الوقوع علیه ایران صرفاً گمانه‌زنی است

بسیاری از تخریب ها و حملات علیه من و برجام سازماندهی شده است و اصالت ندارد. اما درباره علت پایان برجام و بازگشت مکانیسم ماشه غیر از بدعهدی امریکا و اروپا حرفهای زیادی می توان زد که طرح انها را الان به مصلحت نمی دانم

This comment was minimized by the moderator on the site

سفیر سابق ایران در کویت،لبنان و اردن: شرکت ایران در اجلاس شرم الشیخ حتما مفید بود/ می توانستیم با حفظ خط قرمزها مواضع مان را اعلام کنیم

محمد ایرانی، سفیر پیشین کشورمان در گفت و گو با شرق:

اگر در اجلاس شرم‌الشیخ حضور پیدا می‌کردیم، تا حد بسیار زیادی می‌توانست به خروج ایران از بن‌بست دیپلماتیک کمک کند، به‌ویژه اینکه از ما رسما دعوت شده بود و این به معنای آن است که طرف‌های مقابل، اهمیت و وزن جمهوری اسلامی ایران را در معادلات منطقه‌ای به رسمیت شناخته‌اند.

بنابراین جا داشت که ما هم از این فرصت استفاده می‌کردیم تا ضمن صحه بر این وزن و توانایی دیپلماتیک خود در معادلات منطقه‌ای، با هوشمندی و انعطاف، از فرصت ایجادشده در راستای منافع خود و خروج از شرایط کنونی استفاده کنیم.ار/ چند ثانیه

This comment was minimized by the moderator on the site

لیست رهبران و مقامات برجسته حاضر در اجلاس صلح غزه:
ایالات متحده: دونالد ترامپ (رئیس‌جمهور)
مصر: عبدالفتاح السیسی (رئیس‌جمهور، میزبان)
قطر: شیخ تمیم بن حمد آل ثانی (امیر)
ترکیه: رجب طیب اردوغان (رئیس‌جمهور)
اردن: ملک عبدالله دوم (پادشاه)
بحرین: حمد بن عیسی آل خلیفه (پادشاه)
فلسطین: محمود عباس (رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین)
فرانسه: امانوئل مکرون (رئیس‌جمهور)
کانادا: مارک کارنی (نخست‌وزیر)
آلمان: فریدریش مرتس (صدراعظم)
ایتالیا: جورجیا ملونی (نخست‌وزیر)
اسپانیا: پدرو سانچز (نخست‌وزیر)
یونان: کیریاکوس میتسوتاکیس (نخست‌وزیر)
عراق: محمد شیاع السودانی (نخست‌وزیر)
پاکستان: شهباز شریف (نخست‌وزیر)
اندونزی: پرابوو سوبیانتو (رئیس‌جمهور)
عربستان سعودی: فیصل بن فرحان (وزیر امور خارجه)
عمان: بدر البوسعیدی (وزیر امور خارجه)
امارات متحده عربی: شیخ منصور بن زاید آل نهیان (معاون رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر، رئیس دیوان ریاست‌جمهوری)
استونی: کریستین میخائیل (نخست‌وزیر)
انگلستان: کی‌یر استارمر (نخست‌وزیر)
جمهوری آذربایجان: الهام علی‌اف (رئیس‌جمهور)
چین: وانگ یی (وزیر امور خارجه)
دانمارک: مت فرِدریکسن (نخست‌وزیر)
روسیه: سرگئی لاوروف (وزیر امور خارجه)
قبرس: نیکوس کریستودولیس (رئیس‌جمهور)
کویت: شیخ احمد عبدالله الصباح (نخست‌وزیر)
هند: کیرتی واردان سینگ (وزیر امور خارجه جونیور)
هلند: دیک شوف (نخست‌وزیر)
اتحادیه اروپا: آنتونیو کاستا (رئیس شورای اروپا)
سازمان ملل متحد: آنتونیو گوترش (دبیرکل) لیگ عرب: احمد ابوالغیط (دبیرکل)

لیست کشورهایی که حضور نداشتند:
ایران
اسرائیل
سوریه
لبنان
یمن
پ.ن: اسرائیل (بنیامین نتانیاهو) و ایران دعوت شده بودند اما غایب بودند. حماس نیز دعوت رسمی نداشت

This comment was minimized by the moderator on the site

واکنش حقیقت‌پور به نشست شرم‌الشیخ: جایی که اراذل و اوباش باشند، جای مقامات ما نیست

منصور حقیقت‌پور، نماینده ادوار مجلس در گفتگو با خبرفوری:
همه می‌دانند ستون اصلی قیام چند ساله فلسطین، جمهوری اسلامی بوده و با تکیه بر جمهوری اسلامی ایران توانستند مقاومت کنند.
در اجلاس شرم‌الشیخ رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر رژیم اشغالگر حضور دارند و با توجه به این، حضور ما درست نیست و در جاهایی که این اراذل و اوباش جمع می‎شوند، جای مقامات ما نیست.
قطعا مقامات نظام از ما واقف‌تر هستند و هر تصمیمی بگیرند از آن‌ها حمایت خواهیم کرد و معتقد هستیم هر صلحی با اسرائیل ناپایدار خواهد بود.
به نظرم کسانی که می‌گویند عدم شرکت در اجلاس شرم‌الشیخ فرصت سوزی بوده، تند می‌روند و باید بر پایه نظر نظام عمل کنند.

This comment was minimized by the moderator on the site

السودانی خطاب به مسئولان مصری شرم‌الشیخ:

اگر نتانیاهو بیاید، ما اجلاس را ترک خواهیم کرد.

تفصیلی:

هیچ دعوتی از سوی سران مصری به نتانیاهو ارسال نشده بود و تنها ترامپ اصرار داشت که نتانیاهو را به اجلاس شرم‌الشیخ بکشاند.

نخست‌وزیر عراق طی گفتگویی صریح با مسئولان مصری، ابراز داشته بود که درصورت رهسپار شدن نتانیاهو همراه ترامپ به اجلاس شرم‌الشیخ، جلسه را ترک خواهد کرد. دیگر همراهان نیز با این دیدگاه سودانی موافقت کرده و درنهایت با ورود نتانیاهو به خاک مصر مخالفت گردید

This comment was minimized by the moderator on the site

پیمانه سرریز شد!

ظرفیت جنگ و خونریزی در خاورمیانه لبریز شد و جهت‌گیری منطقه ظرف سه هفته تغییر کرد.

از این پس، فشارهای منطقه‌ای و بین‌المللی بر روی ایران متمرکز خواهد شد اما در درجهٔ اول نه برای تغییر رژیم و جنگ دوباره که برای واداشتن جمهوری‌اسلامی به انطباق سیاست‌هایش با نظم جدید.

آیا فشارها جواب می‌دهد؟ به نظر بسیاری بله و به نظر بسیاری دیگر خیر. اگر جواب دهد، پیامدهای آن کم و بیش مشخص است و اگر جواب ندهد، آیا جنگی دوباره شروع خواهد شد؟ تردید اندکی در این باره وجود دارد.

از این رو دورانی از تحولات بسیار سخت و پیچیده و سرنوشت‌ساز برای جامعهٔ ایرانی آغاز شده است.

احمد زیدآبادی

This comment was minimized by the moderator on the site

روایت یک رسانه آمریکایی/نشست مستقیم تیم «ترامپ» و رهبران حماس؛ توافق صلح در غزه نهایی کرد

«کوشنر» و «ویتکاف» در این نشست مستقیماً اطمینان دادند که رئیس‌جمهور آمریکا اجازه از سرگیری جنگ توسط اسرائیل را نخواهد داد.

اکسیوس نوشت:

یک نشست غیرمعمول و دراماتیک چهارشنبه گذشته میان نمایندگان رئیس‌جمهور ترامپ و رهبران حماس به نهایی‌شدن توافق صلح غزه کمک کرد

یکی از موانع اصلی توافق، نگرانی رهبران حماس بود که اسرائیل پس از آزادی گروگان‌هایش، جنگ را از سر بگیرد.

یکی از منابع ادعا کرد که برای تحقق توافق، "استیو ویتکاف" و "جرد کوشنر"، مجبور شدند به صورت حضوری با رهبران حماس ملاقات کرده و به آن‌ها مستقیماً اطمینان دهند که ترامپ اجازه نخواهد داد چنین اتفاقی بیفتد، مشروط بر اینکه حماس به تعهدات خود در توافق پایبند باشد.

یک روز پیش از آن، ترامپ به صورت خصوصی به ویتکاف و کوشنر اجازه داده بود در صورت لزوم با رهبران حماس دیدار کنند تا توافق نهایی شود.

پس از ورود به شرم‌الشیخ، ویتکاف به میانجیان قطری، مصری و ترکی اطلاع داد که ترامپ چراغ سبز داده است.

چهارشنبه شب حوالی ساعت ۱۱ به وقت محلی، میانجیان قطری به محل اقامت ویتکاف در هتل فور سیزنز آمدند و گفتند مذاکرات به بن‌بست رسیده و پرسیدند آیا نمایندگان آمریکا آماده ملاقات با حماس هستند یا خیر.

یک مقام ارشد قطری به ویتکاف گفت: «ما فکر می‌کنیم اگر شما با آن‌ها دیدار کرده و دست بدهید، توافق حاصل خواهد شد.»

چند دقیقه بعد، ویتکاف و کوشنر وارد ویلای دیگری در همان منطقه شدند.

در داخل، روسای اطلاعات مصر و ترکیه، مقامات ارشد قطری و چهار تن از بالاترین رهبران حماس که در مذاکرات شرکت داشتند، حضور داشتند.

تیم حماس به رهبری خلیل الحیه بود که سه هفته پیش در دوحه هدف یک ترور اسرائیلی قرار گرفته و جان سالم به در برده بود.

در نشستی حدود ۴۵ دقیقه‌ای، ویتکاف به مقام‌های حماس گفت گروگان‌ها اکنون «بیشتر یک مسئولیت هستند تا یک دارایی» و زمان آن رسیده که فاز اول توافق را پیش برده و مردم را در هر دو سوی مرز به خانه بازگردانند.

الحیه پرسید آیا ویتکاف و کوشنر پیامی از ترامپ دارند. ویتکاف پاسخ داد: «پیام رئیس‌جمهور ترامپ این است که با شما به طور منصفانه برخورد خواهد شد و او پشت تمام ۲۰ بند طرح صلح خود ایستاده و مطمئن خواهد شد که همه آن‌ها اجرا شوند.»

رهبران حماس به اتاق دیگری رفتند تا با میانجیان مصری، قطری و ترکی مشورت کنند. چند دقیقه بعد، "حسن رشاد"، رئیس سازمان اطلاعاتی مصر همراه با همتایان ترکی و قطری خود بازگشت.

او به ویتکاف و کوشنر گفت: «بر اساس نشست اخیر، ما یک توافق داریم.»

نشست شرم‌الشیخ دومین تعامل مستقیم مهم میان دولت ترامپ و حماس بود.

در مارس، "آدام بوهلر"، نماینده آمریکا در امور گروگان‌ها، ملاقات‌های بی‌سابقه‌ای با رهبران حماس در دوحه داشت تا گروگان آمریکایی "ادان الکساندر" را آزاد کند و اجساد چهار آمریکایی دیگر که توسط گروه ربوده شده بودند را بازیابی کند.

توافق تا حدی به دلیل مخالفت شدید دولت اسرائیل که در ابتدا از مذاکرات مستقیم بی‌خبر بود، به مشکل خورد.

تمایل ویتکاف و کوشنر برای ملاقات با رهبران حماس، با وجود ریسک‌های سیاسی، نشان داد که آمریکا در حصول و اجرای توافق جدی است.

یکی از منابع گفت: «به همین دلیل وقتی نمایندگان ترامپ قول دادند که این توافق به طور کامل اجرا خواهد شد، حماس آن را باور کرد.»

This comment was minimized by the moderator on the site

احمد زیدآبادی
سود روس‌ها از میانجیگری

" روسیه از روابط بحرانی کنونی بین ایران و غرب سود می‌برد، پس چه دلیلی وجود دارد که بخواهد برای بهبود آن میانجیگری کند؟"
این پرسشی است که هر گاه به نقش میانجیگری روسیه بین ایران و اسرائیل و به طور کلی جهان غرب اشاره می‌کنم، با آن روبرو می‌شوم.
از نظر من پاسخ کوتاه و روشن است. بله! روسیه از سردی و وخامت رابطهٔ تهران و غرب سود می‌برد، اما اگر روند وخامت روابط دو طرف به نقطهٔ غیرقابل کنترل برسد و در نتیجهٔ آن، ایران درگیر جنگ و بی‌ثباتی شود، دیگر روابطش با جمهوری اسلامی چه سودی عایدش خواهد کرد؟ در آن صورت فقط هزینه برای مسکو تولید خواهد شد.
دوستی با هر کسی فقط تا زمانی برای افراد سودجو سودمند است که طرف روی پای خود ایستاده باشد، اما اگر او به هر دلیلی از پا بیفتد، دیگر جز هزینهٔ سرسام‌آور بیمارستان و زحمت تیمار دائمی چه حاصلی دارد؟
سران کرملین گرچه مستبدند اما دو دو تا چهارتا که سرشان می‌شود!
آنها حتماً می‌دانند که جناح تندرو در ایران پایگاه بسیار محدودی دارد و تسلط تمام‌عیار آنها بر مقدرات کشور جنگ خارجی و بی‌ثباتی گستردهٔ داخلی به دنبال دارد. پس به سهم خود می‌کوشند اوضاع را کنترل کنند.

This comment was minimized by the moderator on the site

راه سوم در شرم‌الشیخ/ هنوز باید از فرصت استفاده کرد

"محمد قوچانی"، مدیر مجله آگاهی‌نو، در یادداشتی نوشت:

تصمیم دولت ایران برای رد دعوت دولت مصر به اجلاس شرم‌الشیخ در هر دو سطح رئیس‌جمهور و وزیر امورخارجه گرچه اصولگرایانه می‌نماید؛ اما دولت را در برابر پرسش‌های جدی قرار می‌دهد:

یکم. استدلال دولت این است که نمی‌تواند با مهاجمان دور یک میز بنشیند. پس چرا در نیویورک به روایت سخنگوی دولت منتظر استیو_ویتکاف بودند؟ و از او گله می‌کنند که سر قرار نیامده است؟

دوم. فرض بر این قرار گرفته که متجاوز و قربانی نباید دور یک میز باشند. با این منطق، چرا جنبش حماس که قربانی مستقیم جنایت‌های اسرائیل با حمایت‌های آمریکاست به شرم‌الشیخ می‌رود؟

سوم. جالب اینجاست که ایران از دیپلماسی حماس حمایت می‌کند و حتی در این رد دعوت مصر باز هم از روند صلح با حماس حمایت کرده است که اقدامی درست است. یعنی هزینه را می‌دهیم، اما فایده نمی‌بریم!

چهارم. اگر در شرم الشیخ - در هر سطحی- حضور می‌یافتیم، می‌توانستیم با صدای بلند به آمریکا و اسرائیل اعتراض کنیم، بدون آنکه به‌عنوان مخل صلح شناخته شویم. اکنون اما باید پیشاپیش در پیوست استدلال رد دعوت سوگند بخوریم که مخالف صلح نیستیم!

پنجم. با تعمیم استدلال عدم مذاکره با مهاجمان به ایران استقبال وزیر امورخارجه ایران در گفت‌وگوی پریشب با تلویزیون از احتمال مذاکره غیرمستقیم با آمریکا دچار تناقض می‌شود. البته، اگر بین این دو شب تغییری در این راهبرد رخ نداده باشد.

ششم. با توجه به توقف حملات انصارالله یمن و راهبرد عاقلانه صبر و انتظار حزب‌الله لبنان و دیپلماسی شرفتمندانه صلح حماس و حتی سیاست اعلامی ایران در استقبال از صلح ابتکار عمل ما در برابر شرم‌الشیخ چه خواهد بود؟

هفتم. اسرائیل و ایران دو غایب بزرگ شرم‌الشیخ هستند. با توجه به نقش مصر و ترکیه در اتحاد اسلام علیه اسرائیل - که ظاهرا دوستان ایران هم هستند - جایگاه آینده ما در جهان اسلام کجاست؟

بدیهی است و دوباره تاکید می‌کنم نه فقط با به رسمیت شناختن اسرائیل باید مرزبندی کرد؛ بلکه نباید ابزار خودشیفتگی ترامپ شد که استراتژی "مرد دیوانه" را در پیش گرفته است. اما آیا بین صفر و صد در مبارزه و مقاومت، عدد دیگری نیست؟

اگر تفکر دیجیتالی را به تفکر آنالوگ برگردانیم، می‌توانیم به جز صفر و صد عددهای دیگری هم پیدا کرد. میان تسلیم و پرهیز، راه سومی هم هست و آن، مبارزه فعال با استعمار جدید غرب است.

باید به انفعال دیپلماتیک پایان داد و جهان را شگفت‌زده کرد. چنان که حماس چنین کرد و ثابت کرد مقاومت یک شکل ندارد.

وزارت امور خارجه و هیئت دولت مسئولیت دارد به‌عنوان عقل منفصل حاکمیت گزینه‌های فراخ‌تری پیش پای کشور قرار دهد و به جای کارگزاری صرف، کار کارشناسی کند. به‌خصوص که طبق شنیده‌ها امکان ابتکارعمل برای دولت در این زمینه وجود دارد و اگر هم وجود نداشته باشد، دولت و وزارت امورخارجه بر اساس رایی که از ملت گرفته‌اند، باید ابتکار عمل به خرج دهند.

آنچه در ماجرای اخیر رخ داده است، تداوم راهبرد "نه جنگ، نه مذاکره" است. وقتی جنگ رخ داده است، آیا می‌توان همچنان در تعلیق زندگی و حتی مبارزه کرد؟

ما هنوز هم می‌توانیم مثلا در سطح دبیر شورای‌عالی امنیت‌ملی در این اجلاس حضور یابیم و دوستانمان از جمله حماس و ترکیه و مصر که نمی‌خواهند اسرائیل یکه‌تاز منطقه شود را خوشحال کنیم و آن مرد دیوانه و مستعمره‌اش در آسیای غربی را دیوانه‌تر کنیم.

This comment was minimized by the moderator on the site

به سود نتانیاهو

یدالله_اسلامی دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

سخنگوی وزارت خارجه از دعوت رئیس‌جمهور مصر برای شرکت در نشست شرم‌الشیخ گفته و اینکه پس از بررسی نکات مثبت و منفی شرکت، به تصمیمی که بر اساس مصالح و منافع کشور بوده است، رسیده‌اند.

شاید مصالح برخی شرکت نکردن بوده است؛ ولی منافع ملی اسیر همان مصالحی است که همه می‌دانند و به آن پرداخته نمی‌شود.

چه منفعت و مصلحتی بالاتر از اینکه پس از هزینه‌های بسیار امکان خروج از بن‌بست و تنگنا فراهم آمده است. نگرانی #نتانیاهو هم، حضور ایران بود.

این فرصت‌ها را به‌راحتی از دست دادن، نه مصلحت است و نه منفعت و این‌گونه توجیه‌ها همانند کوتاه‌نوشته آقای عراقچی در توجیه شرکت نکردن قابل‌پذیرش نیست

This comment was minimized by the moderator on the site

تحریم شرم‌الشیخ، خودتان را قانع کرد؟!

وزیر امور خارجه ایران، در پایان شب گذشته با انتشار توییتی از عدم شرکت رییس جمهور و خود در نشست شرم‌الشیخ خبر داد.

دلیل:

اول: نوشته‌اید، "با کسانی که به ما حمله کردند، و هنوز هم ما را تهدید میکنند، مذاکره نمی کنیم." پس این مذاکراتی که تا به حال کرده اید و در نیویورک هم از #ویتکاف، برای مذاکره دعوت کردید، ولی او نیامد، چه بود؟ یعنی مذاکره را بطور کلی کنار گذاشته‌اید؟

اساسا مگر قرار بود، حضور شما در شرم‌الشیخ مصر، به مذاکره منتهی شود؟!

دوم: اگر همین توئیت و استدلالِ بلند خود را می‌رفتید و در شرم‌الشیخ قرائت می کردید، و بهانه زدایی میکردید، بهتر نبود! چه اتفاق مهمی میافتاد؟ نرفتن و شرکت نکردن چه سودی داشت؟ و رفتن چه زیانهایی می داشت؟

فردا زبان طرف دعوا بلندتر نخواهد بود که دعوت کردیم و نیامدند؟

آقای پزشکیان!
آقای عراقچی!

ما که درک روشنی از این رویکرد نداریم! شما دارید، به مردم توضیح دهید.

بالاخره راهبرد دولت، برای کاهش سطح تنش چیست؟
بهرام_گل‌زاده

This comment was minimized by the moderator on the site

Mousavian @hmousavian
روایتی از دکتر حسین موسویان در کتاب جدید : «ایران و آمریکا؛ تعامل یا تقابل»
موسویان: پیام جان کری را به رهبری ایران فرستادم و در پایان نامه نوشتم که: «استدعا دارم بعد از رویت، این مرقومه را معدوم فرمایید زیرا علاقه‌ای به طرح اتهامات جدید علیه خودم و رفتن دوباره به زندان اوین را ندارم.»


Abdollah Ramezanzadeh @abdollahram · Oct 12
فرصت‌ها چون ابر بهاری گذرا هستند، آن‌ها را غنیمت شمارید!
دعوتنامه


Arsha @Arsha45914097 · 2h
پاسخ ترامپ به احتمال از سرگیری جنگ از سوی نتانیاهو:
جنگ تمام شده، جنگ تمام شده، جنگ تمام شده… فهمیدید؟!



AbdiMedia - Abdollah Abdi @abdolah_abdi · Oct 11
عراقچی: من همیشه اروپایی‌ها در ملاقات‌های حضوری مسخره می‌کردم که شما می خواهید ما مذاکره کنیم اما نه با شما بلکه با طرف آمریکایی‌ خودشان هم فهمیدند مذاکره با اروپایی‌ها فایده ندارد



قربانعلی صلواتیان @salavatianghali · 20h
فهم و درک درست از تبلیغات و رسانه یعنی این
با درک درست از میزان خودشیفتگی ترامپ و علاقه او به پادشاهی بزرگ وبینظیر مانند کوروش،اسراییلیها از کیسه تاریخ ما بذل و بخشش کرده اند تا بخشی از روحیه از دست رفته ترامپ درناکامی جایزه نوبل صلح را جبران کنندوگرنه کوروش کجا و ترامپ کجا؟؟!!



شَبَرْ @shabar000 · Oct 12
تا دیروز منم احتمال نمیدادم دوباره جنگ بشه
ولی از دیشب یقین کردم دوباره اسرائیل حمله می‌کنه



Mohsen Milani @milanimohsen · 17h
اگر ایران به شرم الشیخ دعوت شده باشد، امیدوارم این فرصت را از دست ندهد و در آن کنفرانس شرکت کند.


Alireza Mostofi @mypersia1 · 2h
تو نباشی دوستام هستند!
آمریکایی ها به دلیل دعوت از مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور ایران، از دعوت بنیامین نتانیاهو خودداری کردند تا زمینه‌ای برای حضور رسمی هیئت ایرانی در شیخ الشرم فراهم شود. پس از آن‌که ایران دعوت را نپذیرفت، جای نتانیاهو به عنوان مهمان نشست باز شد و او جایگزین ایران شد.
این مصداقی آشکار از سوزاندن فرصت‌های دیپلماتیک و لطمه‌ای مستقیم به منافع ملی و جایگاه بین‌المللی کشور است.



AbdiMedia - Abdollah Abdi @abdolah_abdi · Oct 12
شمخانی: چون در حال تحریم هستیم هیچ جای دنیا با ما کار تسلیحاتی جدی نمی‌کند
علی شمخانی در گفت‌و‌گو با جواد موگویی در ششمین قسمت برنامه ماجرای جنگ:
موشکی از روز اول ما سیاستگذاری درستی داشتیم و بومی سازی کردیم، البته در پهپاد و دریایی هم همینطور اما در پدافند دیر شروع کردیم اما ان شاالله این هم اصلاح خواهد شد
این یک واقعیت است که ما تنها هستیم. خود روس‌ها درگیر جنگ هستند و برای این نتوانستند در کنار ما باشند
یک زمانی روس ها پیشنهاد دادند که با هم کار پدافندی انجام دهیم اما ما سوالاتی مطرح کردیم که نمی‌توانستیم به راحتی این امر را بپذیریم


محمد فاضلی @Mfazeli114 · Oct 11
دکتر عباس ملکی، معاون پیشین وزارت امور خارجه، از ناگفته‌ها و اشتباهات سیاست خارجی در پنج دهه گذشته می‌گوید.
دیدن ویدیو
https://youtu.be/8fsR6wkE0p4
اشتباه اشغال_سفارت_آمریکا و تداوم آن برای ۴۴۴ روز از نظر او اولین اشتباه راهبردی در سیاست خارجی بود.
اشغال_سفارت عباس_ملکی



مش ممد @mhmdhsyn · Oct 11
پاسخ منطقی و قاطع دکتر عراقچی به بازجو خبرنگار گروهک جلیلی_جبلی:
اگر پیشنهاد معقولی دریافت کنیم آماده مذاکره هستیم.
_ خط قرمز شما خط قرمز حاکمیت است یا...؟
دکتر عراقچی: خط قرمز ما خط قرمز مردم ایران است.
دست مریزاد به وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران


AbdiMedia - Abdollah Abdi @abdolah_abdi · 16h
عضو کمیسیون امنیت ملی: ما در نیویورک حاضر شدیم با آمریکا مذاکره کنیم اما آمریکا نپذیرفت!
سالار ولایتمدار، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس:
ما از NPT خارج نمیشیم چون قصد ساخت بمب اتم نداریم؛ ما در نیویورک حاضر شدیم با حضور ۳ وزیر خارجه کشور اروپایی و آقای ویتکاف جلسه بگذاریم اما آمریکا حاضر نشد


کاوش مدیا | Kavoshmedia @kavoshmedia · Oct 12
کارشناس عراقی:
من صبح و شب به ایران درود می‌فرستم و همه ما باید اینگونه باشیم، برای من از قهرمان‌هایتان سخن نگویید، باید گفت این ایرانی‌ها بودند که کرامت و عزت را به منطقه ما بازگرداندند...


آدم @EbneHava · Oct 11
این ویدیو که پوتین در مورد حمایت روسیه از ایران صحبت می‌کنه رو دیدید احتمالاً؛
اما نکته اصلی جمله آخر ویدیوعه! پوتین میگه توی جنگ ما کمک کردیم، اما ایران برای پشتیبانی بیشتر هیچ درخواستی نکرد!
- چرا؟
شاید خیلیا ندونن اما ماجرا اینه که دی ۱۴۰۰ در جریان سفر رئیس‌جمهور ما به روسیه؛ شهید رئیسی پیشنهاد توافقنامه جامع راهبردی ایران و روسیه رو میده که شامل همکاری و برنامه‌های مشترک نظامی با روسیه‌ست
توی این توافقنامه بند حمایت نظامی هم گنجانده شده بود اما توی دولت پزشکیان و موقع تصویب این معاهده، بند حمایت نظامی به درخواست دولت ایران حذف میشه!
پوتین گفته بود ما درصورت جنگ به ایران کمک می‌کردیم؛ اما خود ایران قبول نکرد!
یعنی دقیقاً تو سالی که ما درگیر زد و خورد با اسرائیل بودیم؛ آقایون گفتن حمایت نکنید!
سوال اینه: حماقت یا خیانت؟!


الجزیره به فارسی @AjaNews_persian · Oct 11
کارشناسان اسرائیلی:
"جنگ با حماس سخت‌ترین و طولانی‌ترین جنگ ما بود؛ با ۱۹۷۲ کشته، بیش از ۳۰ هزار زخمی و ۱۰ هزار آسیب‌دیده روانی. با وجود تلاش دو‌ساله، ارتش نتوانست حماس را نابود کند و آزادی رهبرانش می‌تواند دوباره افرادی چون یحیی سنوار را پدید آورد."



Mohsen.Reyhani @mohsenreyhani01 · Oct 12
طبق گفته شمخانی برآورد فرماندهی عالی نیروهای مسلح از نتایج میدانی-فنی وعده صادق 1 و 2 منفی بوده است و از نظر فرماندهی این امر اسرائیل را دچار خطای محاسباتی خواهد کرد که حمله گسترده با هزینه مناسب ممکن است. حرفهایی که ما عموما زودتر میزنیم،اما توهینهایی از سویی برخی افراد میشنویم.



sadeghZibakalam @sadeghZibakalam 20h
جناب پزشکیان اگر ایران به شرم الشیخ دعوت شده،شما را بخدا و بخاطر سعادت نسلهای آینده و آینده ایران، این فرصت تاریخی را از دست ندهید و در آن کنفرانس شرکت کنید.یکروزی بالاخره سیاست خارجی ما بجای ایدئولوژی-محور، میبایستی منافع ملی-محور شود.این گام تاریخی را برای آینده ایران بردارید.




Gh. Karbaschi | غلامحسین کرباسچی @ghkarbaschi · 4h
“عراقچی: "…نه رئیس‌جمهور پزشکیان و نه من، نمی‌توانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کرده‌اند و …”
سؤال:صدام بيشتر حمله وجنايت نكرد؟
زينب (ع) درمجلس ابن زياد نرفت ورسواش نكرد؟
شما ميرفتييدافشاگري ميكرديدو مظلوميت ملت ايران را فريادميزديد. بهتر نبود؟
اجلاس_مصر



AbdiMedia - Abdollah Abdi @abdolah_abdi · 5h
عراقچی پاسخ می دهد: چرا در اجلاس شرم الشیخ شرکت نمی کنیم؟
وزیر امور خارجه در صفحه شخصی خود نوشت:
ایران از دعوت رئیس‌جمهور السیسی برای حضور در نشست شرم‌الشیخ سپاسگزار است.
با وجود تمایل به تعاملات دیپلماتیک، نه رئیس‌جمهور پزشکیان و نه من، نمی‌توانیم با کسانی وارد تعامل شویم که به مردم ایران حمله کرده‌اند و همچنان ما را تهدید و تحریم می‌کنند.
با این حال، ایران از هر ابتکاری که به نسل‌کشی اسرائیل در غزه پایان دهد و به اخراج نیروهای اشغالگر منجر شود، استقبال می‌کند.
ایران همواره نیرویی کلیدی برای صلح در منطقه بوده و خواهد بود و برخلاف رژیم نسل‌کش اسرائیل، ایران به دنبال جنگ‌های بی‌پایان نیست




Mohamad Ali Abtahi @abtahi_m · 3h
از حضور در شرم الشیخ، با وجودترامپ و کشورهای مرعوب آمریکا، چیزی گیر ایران نمی آید.
اما حضور در آن می تواند با شجاعت صدای ملت مظلوم ما و جنایات جنگ اسراییل و آمریکا را فریاد کند‌
مهم اعضای شرکت کننده نیستند، مهم شنیدن صدای مردم ایران است.
شرکت نکردن به معنای ترسیدن از دشمن است



Abdollah Ramezanzadeh @abdollahram · 5h
منطق وزیر خارجه ما:
ما با کسانی که به ملت ما صدمه زده‌اند و هنوز هم تهدید یا تحریم می‌کنند تعامل (بخوانید مذاکره) نمی کنیم!
سوال این است:
آیا وزارت خارجه فقط برای تعامل با دوستان است؟
جنگ‌ها چگونه پایان می یابند؟ا
اختلافات بین دولت‌ها چگونه حل می‌شود؟
و ده‌ها سوال دیگر!



اصلاحات نیوز Eslahatnews_com · Oct 12
ناطق‌نوری: تصرف سفارت آمریکا اشتباه بزرگی بود
علی اکبر ناطق نوری، وزیر کشور پیشین:
از نظر من، تصرف سفارت آمریکا بعنوان «لانه جاسوسی» اشتباه بزرگی بود؛ بسیاری از گرفتاری‌ها از همان نقطه آغاز شد.

هنوز نظری ثبت نشده است

نظر خود را اضافه کنید.

  1. ثبت نظر به عنوان مهمان.
Rate this post:
پیوست ها (0 / 3)
Share Your Location
عبارت تصویر زیر را بازنویسی کنید. واضح نیست؟

دیدگاه

چون شر پدید آمد و بر دست و پای بشر بند زد، و او را به غارت و زندان ظالمانه خود برد، اندیشه نیز بعنوان راهور راه آزادگی، آفریده شد، تا فارغ از تمام بندها، در بالاترین قله های ممکن آسمانیِ آگاهی و معرفت سیر کند، و ره توشه ایی از مهر و انسانیت را فرود آورد. انسان هایی بدین نور دست یافتند، که از ذهن خود زنجیر برداشتند، تا بدون لکنت، و یا کندن از زمین، و مردن، بدین فضای روشنی والا دست یافته، و ره توشه آورند.

نظرات کاربران

- یک نظر اضافه کرد در خدایا باورم نمی شه که تو اهل ن...
باران نمی بارد چون عقل نمی بارد محسن وثوقی این روزها یکی از نمایندگان محترم مجلس فرموده‌اند که علت...
- یک نظر اضافه کرد در خدایا باورم نمی شه که تو اهل ن...
خشکسالی ایران نتیجه بی‌حجابی نیست، محصول خرافه‌پرستی سیاسی است باران نمی‌بارد چون ابر خشکیده است ن...